©® सौ. गीता गजानन गरुड
जन्म दिला मातेने पालन केले पित्याने
… च्या गळ्यात बांधतो डोरलं प्रेमाने
भारतात महाराष्ट्र महाराष्ट्रात पुणे
… च्या सोबतीत मला काय उणे
हिरव्यागार रानात चरतात गाई
… चं माहेर साताऱ्यातलं वाई
ऑफीसला जाण्यास पकडतो बस नंबर सत्तर
… चे नाव घेण्यास मी नेहमीच तत्पर
लग्नाआधी पाहिल्या मी मुली अनेक
… आहे माझी लाखात एक
तहान भागवतं माठातलं गार पाणी
… झाली माझ्या आयुष्याची राणी
सोनचाफ्याच्या फुलांचा हवाहवासा सुगंध
… च्या सहवासात झालो मी धुंद
नदीच्या काठावर चिंचेचं झाड
… वर प्रेम करतो मी जीवापाड
गावागावांत बत्ती असते सदानकदा गुल
… माझी नाजूक जसे गुलाबाचे फुल
उदबत्तीचा दरळतो सुवास मंद
… च्या सहवासात झालो मी धुंद
अबोलीच्या वेणीत हिरवागार दवणा
… लाडात म्हणते मला सख्यासजणा
सुवासिक फुलाभोवती फुलपाखरू घिरट्या घालतं
…..सारखी सहचारिणी मिळण्यास पुर्वजन्मीचं संचित लागतं
गाभाऱ्यात मिणमिणते दिव्याची ज्योत
… च्या माहेराचं बक्कळ गणगोत
कात टाकता रंगला विडा
… नि माझ्या संसारातली दूर जाओ इडापिडा
केतकीच्या बनाला नागाचा पहारा
… ने ओलेते केस झटकताच
सर्वांगी उठतो गोड शहारा
निळ्याभोर आकाशात झगमगतो चांदवा
… चा चेहरा म्हणजे गुलाबांचा ताटवा
हिरव्यागार पानाआड हळदुवी चाफेकळी
दारात मी दिसताच …च्या गालाची खुलते खळी
पहाटे सुटतो गंधओला वारा
… चे बोलणे अम्रुताच्या धारा
पानात पान नागवेलीचं पान
… रांधते स्वैंपाक छान
पानाला लावला चुना त्यावर ठेवली सुपारीफोड
… म्हणते आज लग्नाचा वाढदिवस
घरीच करते तुमच्या आवडीचं गोडधोड
